POLSKIE (Koleją) PODRÓŻE: OŚWIĘCIM MIASTO

"... Ale to nie koniec atrakcji! Stąd widać już zamek. Podchodzę bliżej. Odrestaurowany, ładny, prezentuje się naprawdę okazale. Co ucieszyło mnie najbardziej – jest i zamkowa wieża..."

O obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu słyszał każdy, ale coś o samym mieście? Ja przynajmniej nic nie wiedziałem. Czas się przekonać. Pierwsza na drodze ku lepszemu poznaniu się z Oświęcimiem pojawia się dolina Soły. Urokliwa rzeka z przylegającym do niej parkiem jest chyba dobrym zwiastunem. Tuż za nią wkraczam już do centrum. Zaczyna się zwarta staromiejska zabudowa. Dobry zwiastun nie zawiódł. Mijam kościół Księży Salezjanów wraz z zespołem szkól Towarzystwa Salezjańskiego. Przeogromne i imponujące budowle. Wkrótce już jestem na rynku, który… dopiero co pięknieje. Wszystko, w tym ładny ratusz, tak zagrodzone, że musiałem nieźle nakombinować i nawspinać, by cokolwiek zobaczyć i dla Was zrobić zdjęcie. Tuż za rynkiem kolejny kościół – tym razem parafialny. Za nim schowany spokojny i zielony plac Jana Skarbka z synagogą. Ale to nie koniec atrakcji! Stąd widać już zamek. Podchodzę bliżej. Odrestaurowany, ładny, prezentuje się naprawdę okazale. Co ucieszyło mnie najbardziej – jest i zamkowa wieża. Jak się okazuje dostępna dla turystów :) Wdrapywanie się na wieżę widokową to już moja tradycja i obowiązek. I tak już za skromne 5 złotych i mniej skromny wycisk mięśni rozpostarł się przede mną widok na miasto, jego centrum oraz dolinę Soły. W zamku możecie zobaczyć jeszcze wystawę tutejszego muzeum, ja jednak już kieruję się ku dworcu. Jestem w pełni zadowolony z wizyty w tym mieście. Stare Miasto prezentuje się naprawdę wyśmienicie i warte jest odwiedzenia. Polecam, zwłaszcza iż odniosłem wrażenie, że jest schowane w cieniu sławy obozu koncentracyjnego i rzadko przy okazji jego wizytowania też odwiedzane. Świadczyć o tym mogą choćby dziesiątki autobusów, samochodów i tłumów obozie, i ja sam samiuteńki przy zamkowym muzeum. Obóz Auschwitz- Birkenau na tak, oświęcimska starówka na tak, przyjeżdżajcie więc koniecznie. Ja już natomiast wyjeżdżam powrotnym pociągiem do Trzebini.