POLSKIE (Koleją) PODRÓŻE: TORUŃ

"Mówi się,że każdy Polak powinien obowiązkowo zawitać do Warszawy. Może i tak. Ja wiem swoje, że z pewnością każdy Polak powinien chociaż raz w życiu zawitać do Torunia..."

Dworzec pomiędzy tunelem pod placem Pokoju Toruńskiego a mostem kolejowym im. Malinowskiego

Sobota 4.15, budzik wyje jak najęty. - Muszę od razu wstać, bo jak ponownie zasnę to prześpię pociąg na bank. - A może nie muszę… Nie chce mi się ruszać z tego ciepłego łóżeczka, to taka nieboska pora. - Nie, nie, nie! Wstaję bo nie dotrzymam planu jak nie wstanę. - Jezu, jak mi chce się spać. Mamusiu, dlaczego muszę wstawać?!?! – Yyy, aaa, eeeh. Rozciąganie połączone z wyciem lwa i w końcu zwlekam się z łóżka… Szybkie ostatnie przygotowania i pędzę na dworzec. To jest jeszcze przed świtem! W dodatku poznańskie ulice opanowały egipskie ciemności (a co tam, pogram miejscowym urzędnikom na nosie i wyrażę swój przeciw przeciwko oszczędnością dotykającym zwykłych ludzi!). Przed świtem też i na dworcu. Wszystkie kasy Przewozów Regionalnych pozamykane, biegiem więc na peron. Musze wykrzesać z siebie, przy moim wczesnowstaniowym humorze, resztki uprzejmości i poprosić o sprzedanie biletu konduktorkę. Mój czar, blask i bilet jest. No to w trasę. No to w kimę. Do Torunia są ponad dwie godzinki, plecak więc po ramieniem, noga na rowerze, nikt nic mi nie ukradnie, a ja mogę spokojnie się drzemać J Odsypianie wczesnego wstawania poszło mi tak dobrze, że obudziłem się tuż przed wysiadką. TORUŃ już za oknami. Wysiadam na dworcu Toruń Główny. W pierwotnym zamierzeniu do centrum miasta znajdującego się po drugiej stronie Wisły miałem dotrzeć rowerem, na co nie nabrałem jeszcze zbytnio sił. Ale koleje stanęły niespodziewanie na wysokości moich potrzeb i na peronie obok stał pociąg do Torunia Wschodniego. Nie czekając wsiadam i już po chwili znalazłem się na stacji Toruń Miasto. Tym razem zasiadam już mój rowerek i pędem na starówkę żebyście moimi oczyma zdążyli zobaczyć jak najwięcej. Przyznam się szczerze, że to nie pierwsza moja wizyta w tym mieście i już najważniejsze kąty wiedziałem gdzie są J Nadwiślański bulwar, mury obronne, staromiejskie uliczki, rynek, ratusz, katedra, krzywa wieża, tu jest przepięknie, tu jest niewiarygodnie! Mówi się, że każdy Polak powinien obowiązkowo zawitać do Warszawy. Może i tak. Ja wiem swoje, że z pewnością każdy Polak powinien chociaż raz w życiu zawitać do Torunia, naszego prawdziwego skarbu architektonicznego. Podczas lekko ponad godzinki innych aspektów miasta nie zaznam, jeszcze widok z mostu nad Wisła na starówkę (ten zatykający oddech w piersiach możliwy jest także ze specjalnie wyznaczonego tarasu na przeciwległym do starówki brzegu Wisły) i wracam na dworzec. Pociąg do Łodzi Kaliskiej, który zabierze mnie w dalszą drogę, już stoi na peronie.